1806-1812 Osmanlı-Rus Harbinin
sonunda, 28 Mayıs 1812’de imzâlanan antlaşma. 16 madde üzerine akdedilen
muâhedenin önemli hükümleri şöyledir.
Mühim bir Türk azınlığının yaşadığı Besarabya’nın tamâmı Rusya’ya
bırakılıyordu. Akkerman, Kili, İsmail gibi kaleler Ruslara geçiyor; Kalas,
İbrail, İsakçı, Tulça, Türklerde kalıyordu. Ruslar işgâl ettikleri Romanya’yı
(Memleketeyn, yâni Eflak ve Boğdan prenslikleri) ve Kafkas topraklarını
Türkiye’ye geri veriyorlardı.
Bu muâhedenin en mühim maddesi, Belgrad ile güney arâzisinden ibâret, küçük
bir Sırbistan Prensliğinin teşekkülüdür. İç işlerinde bağımsız olan bu devlette,
Türk askeri bulunacak ve Sırbistan Prensini Bâbıâlî tâyin edecekti. Buna rağmen, bağımsız
bir Sırbistan’ın temelleri atılmış oluyordu. Bu prenslik, 1878’e kadar adım adım
imparatorluktan ayrıldı ve bu târihte, Sırbistan adı altında tamâmen bağımsız
oldu.