Belgrad Antlaşması

1739’da Osmanlı Devleti'nin
Avusturya ve Rusya ile yaptığı iki ayrı barış antlaşması. Rusların, 1736’da
Orkapı’yı teslim alarak Kırım’ı talan
etmeleri ve Bahçesaray’ı yakmaları üzerine Osmanlı Devleti harekete geçti.
Ancak, Osmanlı Devletinin, Rusya cephesinde kazandığı başarılar üzerine,
Avusturya da üç koldan Osmanlı topraklarına girdi. Böylece iki cephede çarpışmak
zorunda kalan Osmanlı kuvvetleri, bir müddet bocaladılar ise de kısa sürede
toparlandılar. Bilhassa, Yeğen Mehmed Paşa, Abdipaşazade Ali Paşa, İvaz Mehmed
Paşa ve Hafız Ahmed Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetleri, Avusturya ve Rus
kuvvetlerini arka arkaya bozguna uğrattılar. Niş, Özi ve Kılburun kaleleri ele
geçirildi. Belgrad kuşatıldı. Bunun üzerine, Fransa’nın arabuluculuğuyla,
Osmanlı Devleti ile Belgrad Barış Antlaşmasını imzalayan Avusturya ittifaktan
çekildi.
23 maddeden oluşan Belgrad Antlaşmasına göre; 1718’de Avusturya eline geçen
Belgrad, Bosna, Sırbistan ve Eflak’ın bir bölümü Osmanlı Devletine geri verildi.
Tuna ve Sava ırmakları iki devlet arasında hudut sayıldı. Antlaşmanın diğer
maddeleri, Avusturyalıların inşa ettiği bazı askeri tesislerin yıkılması ile,
esirler ve elçi teatilerini ihtiva etmekteydi. Antlaşma 27 senelik olmak kaydı
ile imza edildi (18 Eylül 1739).

Avusturya ile barış yaptıktan sonra, Osmanlı kuvvetlerinin bütün güçleriyle
üzerine geleceğini düşünen Rusya da uyuşmayı uygun gördü. Yine Fransa elçisi,
Ruslara vekâleten sulh talep etti. Yapılan görüşmeler sonunda, Rusya ile de 15
maddelik bir ahidname imza edildi (18 Eylül 1739). Antlaşmaya göre Ruslar, Azak
dışında işgal ettiği toprakların tamamını Osmanlı Devletine terk ediyordu. Azak
Kalesi ise yıkılarak arazisi tarafsız bir hale getiriliyordu.

Osmanlı Devleti, Karlofça ve Pasarofça’da imzalamış olduğu muahedelerin zararlarını,
bu antlaşma ile telafi etti. Ayrıca devrin iki büyük devletine karşı
koyabileceğini de göstermiş oldu.